Hoy ya he perdido el miedo y ya puedo explicar lo que es el Samaín. Para documentarme mandé a uno de nuestros esbirros a robar un folleto de los que proporcionan en los colegios. El sicario me trajo uno trascrito en el idioma de Rosalia, el gallego. Yo pasé de traducirlo por 10 razones:
- Razón número 1, consideraba que ya era trabajo suficiente taquigrafiarlo a maquina para luego escanearlo y a base de paciencia copiar y pegar.
- Razón número 2, la perdida del espíritu de tradición gallega que tiene el evento.
- Razón número 3, para que no sea copiada la idea en Estados Unidos, no me gustaría que una idea propia que se recuperó aquí por que si, nos la copiaran los reyes del mambo, y se montaran algo con calabazas y rollos de esos.
- Razones número 4, 5, 6, 7 y 8 son igual que la número 2.
- Razones número 9 y 10 igual que la número 4.
- Razón número 11, se entera más gente si lo traduzco al castellano, así que paso.
Este ano estamos a celebra-lo Samaín ou tamén chamada “Festa de cabaza”. Trátase de recordar algo que se vén facendo dende hai moitos anos en distintos lugares de Galiza, face-las caveiras coas cabazas (tamén chamada calacú, botefa, adobra, tolondro, cabaceira, cabaceiro…)
A orixe do Samaín ben dos antigos celtas, e xa van alá 2600 anos. Estos consideraban as cabezas dos seus inimigos como o cerne dos misterios do ser humano. Crían que “aquel que posuíse unha caveira posuiría a forza máxica da súa pantasma”.
Cando as colocaban en lugares estratégicos non só lle cocedían valores defensivos senón que tamén lles crían capaces de sucesos prodigiosos (profecías).
Cando chegaban as celebracións do Samaín (o chegaren as longas noites escuras, na entrada do inverno) tense por certo que os celtas colocaban unhas candeas rudimentarias no interior das caveiras dos inmigos mortos, colocándoas nos cruces dos camiños, nos arredores e nas muradas dos seus castros, co obxeto de arrepiaren aos inimigos.
Curiosamente, o cristianismo, colleu esta data (a do Samaín celta) para celebraren o día de defuntos e tódolos santos.
A orixe do Samaín ben dos antigos celtas, e xa van alá 2600 anos. Estos consideraban as cabezas dos seus inimigos como o cerne dos misterios do ser humano. Crían que “aquel que posuíse unha caveira posuiría a forza máxica da súa pantasma”.
Cando as colocaban en lugares estratégicos non só lle cocedían valores defensivos senón que tamén lles crían capaces de sucesos prodigiosos (profecías).
Cando chegaban as celebracións do Samaín (o chegaren as longas noites escuras, na entrada do inverno) tense por certo que os celtas colocaban unhas candeas rudimentarias no interior das caveiras dos inmigos mortos, colocándoas nos cruces dos camiños, nos arredores e nas muradas dos seus castros, co obxeto de arrepiaren aos inimigos.
Curiosamente, o cristianismo, colleu esta data (a do Samaín celta) para celebraren o día de defuntos e tódolos santos.
3 comentarios:
No eran sólo 10 razones??
¿Donde dije 10? ;)
Te parafraseo un poco: "Yo pasé de traducirlo por 10 razones:"
Publicar un comentario